Şunu biliyorum ki sevmek insan meselesidir.
Yaşanma biçimi ne olursa olsun, imtiyaz ister.
Sadakat, tutku, sükunet
kimi zaman hoyrat eser, esmeli.
Eğilmeden bir ağaç dik durmanın ayrımına varabilir mi?
Ara sıra dilsiz, köksüz olmalı. Evrensel ya da içgüdüsel.
Aradaysa öyle sözcükler işlenmeli ki diline...
Sevilmek utanmalı.
Anlamını bilmediğin sözcükler, vardığı yerde anlaşılır kılınmalı.
Ne adam gibi sevilmeli ne kadın...
Yaradılışıyla seven can'dır.
Sevmekse insan meselesi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Görüşlerin, bu şiirin bir parçası gibi olacak. Bekliyorum.