" BEN BİR SİNEĞİ BİLE YARATAMAM "

dediğim yerden yeniden yarattım şiirlerimi.

Pazar

LIV - Yıldızlar Işığını Söndürdüğünde

Belki otlar uçsuz bucaksız uzanırken dağlara doğru,
60 saniye içinde gözlerim gözlerinle buluşacak.
Biriktirdiğim öpücükler, dudaklarına varmak için
sonsuz bir yolculuğa çıkacak.

Tüm dünyadan gizleyebilmek için bizi,
yıldızlar ışıklarını kapatacak.
Ve o zaman bil ki,
baş aşağı bakmak gibidir öpüşmek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Görüşlerin, bu şiirin bir parçası gibi olacak. Bekliyorum.