" BEN BİR SİNEĞİ BİLE YARATAMAM "

dediğim yerden yeniden yarattım şiirlerimi.

Salı

LVIII - Banabakan Çiçeğim

Dudaklarından gül çürüğü fısıltısı, güneşi ikiye bölerken,
ışık, bütün bulanıklığıyla buğdayın üzerine düşecek.
Arta kalanlar, buğdayın eteklerinde günebakan olacak.
Şansım yaver giderse, bu ağustos yüzün yalnız bana dönecek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Görüşlerin, bu şiirin bir parçası gibi olacak. Bekliyorum.