" BEN BİR SİNEĞİ BİLE YARATAMAM "

dediğim yerden yeniden yarattım şiirlerimi.

Salı

XLV - Şefkati Sevgi Sanmak

Mahiyeti belli olmayan bir tüccar,
çıka geldi ikindi vakti.
Nezaket kumaşından bir gömleği vardı;
şefkat tohumunu çıkardı cebinden.

Tarumar topraklarıma "sevgi" diye ekiverdi.
O gün bugündür, her şefkati sevgi sanırım.

Perşembe

XLIV - Devrik Cümlelerimle Sana

Dilimden dökülenler, yansımasıdır güzelliğinin.
Ve bil, hep devriktir benim cümlelerim.
Kimi zaman fırtınalı dizeler dökerim,
saçların misali...
Kimi zaman berrak bir nehri anlatır gibiyim.
Hepsinin vardığı bir noktası vardır muhakkak.

Cumartesi

XLIII - Yağmurun Unutturduğu

Yağmurlu bir havanın ciğerime yansıması.
Bütün bildiklerimi unutturmana eş değerdir.