" BEN BİR SİNEĞİ BİLE YARATAMAM "

dediğim yerden yeniden yarattım şiirlerimi.

Çarşamba

XLII - Bir Dostu Öldürmek

Bulutların gölgesi dağ üstünde, 
Rüzgâr gülünün kanadına takılmış. 
Pervasızca savruluyorum. 
Az sonra öldüreceğim can dostumu... 
Ne malum, kanadın diğer ucunda da onun olmadığı?

Pazartesi

XLI - Bir Veda Kadarız

Ölümden ziyade veda etmeye mecbur doğuyoruz.
Bir ömrü, hayatımızdaki her şeye
birer birer veda etmek üzerine kurup
bir veda cümlesiyle noktayı koyuyoruz. 

Önemsediğimiz ne varsa...
bilmiyoruz ki,
bir veda kadar aslında.

Bir veda kadarız aslında.